bu beni çok üzüyor, böyle düşündüğüm zaman
Allah'a dua ediyorum; Allah'ım bana annemin öldüğü günü gösterme, canımı ondan önce al diye...
Biraz önce Japon arkadaşımın evinde playstation oyunları ile sabahlarken
internetde ne var ne yok diye bir bakınayım dedim,
Kore haber sitesinde bu tayvanlı arkadaşı gördüm.
:'( annesini bir bebek gibi kucağında taşıyor, annesini hiçbir zaman bırakmıyor,
annesini kendi elleri ile hastaneye götürüyor, annesini yediriyor, içiriyor, giydiriyor, ona banyo yaptırıp, altını temizliyor...
Annesi için işinden ayrılmış, annesine daha fazla zaman ayırabilmek için...
Karısı demiş, annenle çok zaman geçiriyorsun buna katlanamam, onu bakım-evine bırak gel. eşinden hemen ayrılmış...
Bu tayvan'lı arkadaşın dediği şu; dünya'ya gelme nedenim bu kadın, annem.
Bazen aile albümlerimize bakıyorum, bu kadın beni nehirlerin üstünde, kucağında taşımış, kendi aç kalmış, yememiş bana yedirmiş. Bugün kendi evim ve param varsa, işte kucağımdaki bu kadın sayesinde...Şimdi onun bana ihtiyacı var...40 yıl önce o beni bırakmadığı gibi, şimdi bende onu bırakmayacağım...Seni seviyorum anne....diyor.
not; bazıları tayland ile tayvan'ı karıştırıyor, tayvan çin ,le japonya'nın güneyinde bir ada ülkesidir. halkı modern çinlilerdir. Tayvan, Bizim KKTC gibi dünya'da resmen tanınmayan ülkeler arasındadır. bizde tanımıyoruz bu ülkeyi ama asus falan var ya :) neyse..
Bazen ailenize kendinizi hatırlatın,
anne, baba seni seviyorum...
가끔 부모님께 말해보세요.
어머님, 아버님 사랑합니다.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder